Το καλάθι σας είναι άδειο!
Ποταμόπλοια / 9
«Ματαίως ασχολήθηκα με τη διαφήμιση. Ματαίως φλέρταρα, ματαίως χαμογέλασα, ματαίως άκουσα με τις ώρες ανοησίες, ματαίως προσπάθησα να ενταχθώ. Πολλοί λόγοι φαντάζομαι με οδήγησαν σ' αυτή τη ματαιότητα. Παγιδεύτηκα στην πεποίθηση πως όσο ανεβαίνεις, τόσο πιο ελεύθερος γίνεσαι. Πρώτα εξαντλήθηκαν οι δυνάμεις, μετά η υπομονή, μετά το ενδιαφέρον, μετά τα χρήματα στην αγορά, τέλος η υγεία κι η αυταπάτη».
ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΓΡΑΨΑΝ:
EXTRA BALL Του Γιάννη Βαλτή
Ο Γιάννης Βαλτής έγραψε το πρώτο του βιβλίο στο διάστημα θεραπείας του καρκίνου πνεύμονος από τον οποίο προσβλήθηκε και μετά από αυτό. Υποβλήθηκε σε πάσης φύσεως θεραπείες (χημειοθεραπείες, ακτινοθεραπείες, εγχείρηση) σε Νοσοκομείο Γερμανικής πόλης, όπου είχε μεταναστεύσει από καιρό για επαγγελματικούς λόγους.
Το βιβλίο δεν είναι καθαρή αυτοβιογραφία. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί λογοτεχνικό, αποτελούμενο από 28 κεφάλαια-μικρά διηγήματα, που το καθένα έχει ανεξαρτησία ύφους, τρόπου και περιεχομένου, αλλά όλα συνδέονται με τη περιπέτεια της υγείας του συγγραφέα. Το επάγγελμά του (video, διαφήμιση, φωτογραφία, σκηνοθεσία) είναι προφανές ότι επηρέασε τον τρόπο γραφής, το κοίταγμα προς τη νόσο, προς τα του εαυτού, προς τους άλλους, προς την ίδια τη ζωή. Η αλήθεια όμως είναι ότι το βιβλίο είναι ένα κομψοτέχνημα λόγου και έκφρασης. Και η αιτία είναι ότι ο συγγραφέας γυμνώνεται ψυχή τε και σώματι. Η απέκδυση από πάνω του κάθε ψεύτικου και επιτηδευμένου τον ματώνει, αλλά και τον ελευθερώνει. Η θλίψη για τα γεγονότα, η αγωνία για το παρόν και το μέλλον, ο πόνος για τη μοίρα του, η στοργή για τα παιδιά του, η τρυφερότητα για γνωστούς και άγνωστους ανθρώπους, οι καθημερινές τυχαίες σχέσεις με ξένους και γνωστούς, όλα αυτά αναδίδουν αίσθηση αλήθειας, είναι πηγαία, ατόφια, βγαίνουν από τη ψυχή του σα γάργαρο νερό.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
Από τον Χαράλαμπο Ανδρεάδη, Παθολόγο Ογκολόγο, www.neaeope.gr, 12.7.2018
Extra Ball και Σύλλογος Καρκινοπαθών Κοζάνης
O Γιάννης Βαλτής κουβέντιασε στην Κοζάνη με τα μέλη του Συλλόγου Καρκινοπαθών της πόλης. Χωρίς μισόλογα και συνταγές. Με την αισιοδοξία που προκύπτει από το κατάματα.
Δείτε το βίντεο εδώ
Ο Γιάννης Βαλτής ήρθε αντιμέτωπος με το θάνατό του. Και άλλαξε ζωή.
Πώς ένας πολυάσχολος παραγωγός διαφήμισης άλλαξε τα πάντα για να ζήσει στην εξοχή και να γράψει το πιο ιδιαίτερο, αυτοβιογραφικό βιβλίο της χρονιάς.
Είμαστε στο πεζοδρόμιο, στα όρθια, ενώ η συνέντευξη έχει τελειώσει κι οι Θεσσαλονικείς περνούν βιαστικοί γύρω μας. Υποτίθεται ότι πρέπει να χαιρετηθούμε και να τραβήξει ο καθένας το δρόμο του, όμως συνεχίζουμε να μιλάμε, χωρίς δυστυχώς να ηχογραφώ πια.
Τότε είναι που συνειδητοποιώ πλήρως πόσο τον άλλαξε η διάγνωση. Δεν ήταν, μου λέει, και ο πιο εύκολος άνθρωπος του κόσμου. Την εποχή που είχε διαφημιστική εταιρία υπήρξε δυσάρεστος σε πολλούς ανθρώπους. Αγχωμένος, απότομος, αδιάφορος για τους άλλους, αδιάφορος και για τον εαυτό του. Μαθαίνοντας πως έχει καρκίνο του πνεύμονα, πριν αρκετά χρόνια, αναγκαστικά άλλαξε ζωή. Στην αρχή επειδή ήταν αναγκασμένος - πήγε στη Γερμανία για θεραπείες, έκοψε ταχύτητα, πέρασε ατελείωτες μέρες παρατηρώντας τους άλλους.
«Με τους ρυθμούς που ζούσα πριν, δεν είχα ποτέ το χρόνο να παρακολουθώ τους ανθρώπους σαν ξεχωριστές οντότητες» μου είχε πει νωρίτερα. «Τους παρακολουθούσα πάντα με το δικό μου φίλτρο, αν ο ένας είναι δημιουργικός και μπορώ να συνεργαστώ μαζί του, αν η άλλη είναι ερωτική και μπορώ να ερωτοτροπήσω μαζί της - τέλος πάντων παντού έψαχνα μια χρησιμότητα στις σχέσεις μου. Αδιαφορούσα κατά βάθος για αυτές.»
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
του Άρη Δημοκίδη, www.lifo.gr, 5.4.2017
Το φλιπεράκι της ζωής
Αν η ειρωνεία «σώζει ό,τι γίνεται να σωθεί», όπως έγραψε o Βλαντιμίρ Ζανκελεβίτς, τότε η γυμνή από φτιασίδια ή συναισθηματισμούς, συχνά ωμά ρεαλιστική, πρόζα του Γιάννη Βαλτή αποδεικνύει πως όσα «γίνεται να σωθούν» είναι πολλά και σπουδαία για να συρρικνωθούν σε έναν ειδολογικό χαρακτηρισμό: «αυτοβιογραφικό αφήγημα». Στο Extra Ball ο συγγραφέας (με ευδόκιμη θητεία στη διαφήμιση για πολλά χρόνια) μιλάει για την οδυνηρή περιπέτεια της υγείας του, τη μάχη με τον καρκίνο, με τρόπο που περισφίγγει το πράγμα –το αδιανόητο, την ασθένεια– από όλες τις πλευρές, που το οριοθετεί και το ορίζει με πλήρη σύνθεση των στοιχείων του. Και ως εκ τούτου «εξομαλύνει», θα λέγαμε, την οδυνηρή ιστορία του, πρώτα ως προς το παρελθόν, εξαλείφοντας το γόητρό του (ένα «ματαίως» σαρώνει όσα επιχείρησε άλλοτε ο αυτοβιογραφούμενος ήρωας – «ματαίως ασχολήθηκα με τη διαφήμιση, ματαίως φλέρταρα, ματαίως χαμογέλασα, ματαίως άκουσα με τις ώρες ανοησίες, ματαίως προσπάθησα να ενταχθώ», γράφει) και στη συνέχεια προς το παρόν, το παρόν των χημειοθεραπειών και των ψυχικών μεταπτώσεων, εξουδετερώνοντας την εξαιρετικότητά του.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
της Κατερίνας Σχινά, www.kathimerini.gr, 12.3.2017
500 λέξεις με τον Γιάννη Βαλτή
Ο Γιάννης Βαλτής γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1964. Σπούδασε φωτογραφία στην Κολωνία και εργάστηκε ως φωτογράφος, σκηνοθέτης και παραγωγός στη διαφήμιση. Μεταξύ άλλων, σκηνοθέτησε την πρώτη ελληνική ταινία για πλανητάριο, δημιούργησε τη διαδικτυακή καμπάνια «Μακάρι Μπουτάρη», συμμετείχε στο protagon.gr με viral videos και κείμενά του και συνσκηνοθέτησε την ταινία τεκμηρίωσης «1.000 miles», η οποία προβλήθηκε στο 18ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Εχει βραβευθεί για παραγωγές του σε διεθνή φεστιβάλ στη Γερμανία, τη Γαλλία και την Αμερική. Ο Γιάννης Βαλτής έχει δύο παιδιά. Το «Extra Ball» από τις εκδόσεις Ποταμός είναι το πρώτο του βιβλίο.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
www.kathimerini.gr, 12.02.2017
Μέθοδος διαφυγής από το φάσμα του θανάτου
Το χρονικό της παρατεταμένης πάλης με τη νόσο η οποία θα αποτελέσει τον πυρήνα της καθημερινότητας του αφηγητή
Γεννημένος το 1964, απόφοιτος του Γερμανικού Σχολείου στη Θεσσαλονίκη και με σπουδές φωτογραφίας στην Κολονία, εργάστηκε ως φωτογράφος, σκηνοθέτης και παραγωγός στη διαφήμιση μετακινούμενος συνεχώς μεταξύ Γερμανίας και Ελλάδας: αυτός είναι ο Γιάννης Βαλτής, που μας δίνει ως πρώτο πεζογραφικό του βιβλίο μιαν αυτοβιογραφική αφήγηση με κέντρο την ασθένειά του και τις πολλαπλές θεραπείες τις οποίες έκανε στο Εσεν μέχρι να καταλήξει στο ησυχαστήριό του στη Βουρβουρού της Χαλκιδικής, όπου και απολαμβάνει πλέον την επιστροφή του σε μιαν υγιή, αν και μοναχική ζωή από την οποία δεν έχουν διαγραφεί το άγχος και ο φόβος.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
του Βαγγέλη Χατζηβασιλείου, www.tovima.gr, 29.1.2017
"Ich bin wieder Yiannis!"
Φανταστείτε ότι αρρωσταίνετε βαριά – ένα χτύπημα της μοίρας. Πως θα αντιδράσετε; Τι Θα κάνετε; Θα κλειστείτε στο καβούκι σας, θα το ρίξτε έξω, θα κάνετε ταξίδια για να απολαύσεται τη ζωή σας; O κόλουμνιστ μας Γιάννης Βαλτής, τον οποίο γνωρίζουμε από τις καυστικές διαφημίσεις του εδώ στο Ελληνικό Ραντεβού, αποφάσισε πάντως να γράψει ένα βιβλίο κατά του καρκίνου.
Στο Extra Ball ο Βαλτης περιγράφει με χιουμοριστικό, με ευχάριστος τρόπο, και με μια μέγεστη δόση ρεαλισμού, πώς ίδειος αντιμετωπίζει τη ζωή του εκ νέου. Το συμπέρασμα του Βαλτή: «Η ασθένεια μου έδωσε χρόνο». Και το δικο μας συμπέρασμα: Για τους κινδύνους και τις παρενέργειες βεβαιωθείτε ότι έχετε διαβάσει αυτό το βιβλίο.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
www1.wdr.de, 11.12.2016
Γιάννης Βαλτής: «Αν μου πει κάποιος ότι το βιβλίο μου τον βοήθησε, θα αισθανθώ σπουδαίος»
Ο εμπνευστής του «Μακάρι Μπουτάρη» περιγράφει μέσα από 28 ιστορίες την ματαιότητα των ανθρώπινων επιλογών απέναντι στον καρκίνο.
Αντιμετωπίζοντας του υγεία του σαν άλλο φλίπερ, ένας διαφημιστής που κέρδισε μια έξτρα μπάλα και κατάφερε να σκοράρει ενάντια στον καρκίνο αποφάσισε να αφήσει για λίγο τη δύναμη της εικόνας και να καταπιαστεί με αυτή των λέξεων, χρησιμοποιώντας τις με κυνισμό και μαύρο χιούμορ . Μέσα από 28 ιστορίες ο Γιάννης Βαλτής περιγράφει στο “Extra Ball” πως η προσπάθεια για την εργασιακή ανέλιξη γκρεμίζεται από ένα σχεδόν τυχαίο τσεκ απ, πως μπορεί η χορήγηση γαστρογραφίνης πριν από μια αξονική τομογραφία να σου αλλάξει τις πεποιθήσεις που μέχρι πριν από λίγο καθόριζαν τη ζωή σου.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
της Ζωής Παρασίδη, popaganda.gr, 8.12.2016
Η θερμή ψυχραιμία του Γιάννη Βαλτή
Ο Βαλτής διηγείται την επιβίωση και τη σύγκρουση με τη θνητή μας φύση με τη δέουσα σοβαρότητα, αλλά χωρίς καθόλου βάρος.
Extra ball, για όσους δεν γνωρίζουν απ’ αυτά, είναι η έξτρα μπίλια που κερδίζει κάποιος στο φλιπεράκι. Ένα «κανονάκι», μια δεύτερη ζωή. Είναι και ο τίτλος του πρώτου βιβλίου του Γιάννη Βαλτή, τον οποίο νόμιζα ότι δεν γνώριζα. Φωτογράφος, σκηνοθέτης και παραγωγός στη διαφήμιση, ήταν και ο εμπνευστής της διαδικτυακής καμπάνιας «Μακάρι Μπουτάρη» για την υποστήριξη της υποψηφιότητας του δημάρχου Θεσσαλονίκης. Αυτή την καμπάνια την γνώριζα. Και μέσω αυτής, το πνεύμα και τη στάση του δημιουργού της.
Ξεκινώντας την ανάγνωση αυτών των είκοσι οκτώ κειμένων, δεν μπόρεσα να μην αναρωτηθώ: διαβάζω λογοτεχνία ή μια μαρτυρία; Τα τελευταία χρόνια, που η αυτομυθιστορία έχει αποκτήσει δικό της ράφι στην κατηγορία της μυθοπλασίας, τα σύνορα ανάμεσα στη δημιουργία φανταστικών ηρώων, alter ego και έκθεσης του γυμνού εαυτού έχουν καταργηθεί. Άλλωστε ο αφτιασίδωτος, ειλικρινής πυρήνας ενός ανθρώπου είναι πάντοτε μια ηρωική φιγούρα και απαιτείται ηρωισμός για να μπορέσει κανείς να τον αντικρίσει, πόσο μάλλον για να τον εκθέσει στα μάτια όλων. Δεν είναι όμως δεδομένο ότι ο κάθε δημιουργικός άνθρωπος μπορεί με άνεση και χάρη να μεταπηδά από το ένα είδος εκφραστικού μέσου σε ένα άλλο –από την εικόνα στη γραφή, στη συγκεκριμένη περίπτωση. Στα κείμενα του Βαλτή, που και χάρη διαθέτουν και δύναμη, η σχέση του με την κινηματογραφική αφήγηση είναι εμφανέστατη. Σε πολλά από αυτά ο αναγνώστης παίζει στο μυαλό του την ταινία όσο διαβάζει, μια ταινία με πλάνα σφιχτά και αποτελεσματικά, όπου δεν περισσεύει τίποτα. Όπως συμβαίνει πάντα με την καλή λογοτεχνία, αυτό που μετράει δεν είναι η πρωτοτυπία της κάθε ιστορίας, αλλά το βλέμμα του αφηγητή της, η θερμοκρασία που καταφέρνει να μεταδώσει, η μετουσίωση του προσωπικού σε καθολικό. Τι πυροδότησε αυτή την ανάγκη αλλαγής εκφραστικού μέσου; Μια διάγνωση, και μια μακρά περίοδος θεραπείας. Η καρδιά της ασθένειας χτυπά κάτω από τις διηγήσεις αυτές, αλλού σε πρώτο πλάνο και αλλού υπόγεια και μυστικά. Χωρίς κανένα συναισθηματισμό, φορτισμένο λυρισμό και αυτολύπηση. Αντίθετα, η συγκίνηση εδώ, ποτέ εκβιαστική, πηγάζει από μια ψυχραιμία που αγγίζει κάποιες φορές τα όρια του κυνισμού, ακριβώς επειδή έτσι είναι η ζωή. Αυτό που εντυπωσιάζει, και σε κάνει να σκύψεις με μεγάλη προσοχή πάνω από αυτά τα αφηγήματα, είναι η παντελής απουσία προσποίησης και διάθεσης λογοτεχνίζουσας εξομολόγησης. Ο Βαλτής παίρνει τις αποστάσεις του από τη χαρωπή «θετική ενέργεια» και τον θρίαμβο του survivor, και διηγείται την επιβίωση και τη σύγκρουση με τη θνητή μας φύση με τη δέουσα σοβαρότητα, αλλά χωρίς καθόλου βάρος. Όλα όσα στα χέρια κάποιου άλλου θα μπορούσαν να μετατραπούν σε ανάγνωσμα ασήκωτο και ασφυκτικό, εδώ κινούνται στις ράγες ενός λεπτού χιούμορ, όχι αυτού που σε κάνει να σκας στα γέλια αλλά αυτού που σώζει, κάθε μέρα, τη ζωή από την απελπισία. Και δίνει τη μεγαλύτερη παρηγοριά, με το βλέμμα στραμμένο στους ανθρώπους, στους φίλους, σε μια τυχαία συνάντηση, σ’ ένα καλό φαγητό, σε μια γάτα. Χωρίς τυμπανοκρουσίες, χωρίς διακηρύξεις και μεγάλες αποφάσεις, η τρυφερότητα της καθημερινότητας δημιουργεί κατ’ επανάληψη τις απαραίτητες ρωγμές σ’ αυτά τα κείμενα, είτε καλύπτουν μερικές σελίδες είτε, όπως στο «Δύο κόσμοι», δύο σειρές: «Αρμενίζω στο σύμπαν. Παλιά ήξερα και πώς λειτουργεί, τώρα δε με νοιάζει. Μόνο παίζω».
Γιατί, στο κάτω-κάτω, το extra ball στο φλιπεράκι της ύπαρξης είναι ακριβώς αυτό που λέει το όνομά του. Μια έξτρα μπίλια, που θα αμοληθεί για να ακολουθήσει την ίδια, περίπου, διαδρομή με όλες τις υπόλοιπες, με την ελπίδα να χτυπήσει όλα τα σωστά σημεία, αλλά χωρίς καμία βεβαιότητα ότι απλώς και μόνο επειδή δεν ήταν δεδομένη θα τα καταφέρει.
της Mυρσίνης Γκανά, The Greek Report τ.17, 2.12.2016
Εφημερίδα Μακεδονία, 12.2016
